Wat ik leerde van yoga

Yoga. Sinds mijn burn-out volg ik wekelijks yogalessen bij Yoga Studio C. Eerst had ik je hardop uitgelachen als je me had verteld dat ik nu yogalessen zou volgen. Want voorheen vond ik yoga en meditatie nogal zweverig en saai en kon ik me al helemáál niet voorstellen dat je yoga een sport noemt.

Nu ben ik helemaal om en zie ik het als een moment voor mezelf. Ontspannen, opladen en weer door. Bovendien heb ik van de lessen dingen geleerd die ook in het dagelijks leven nuttig zijn en die ik anders waarschijnlijk helemaal niet, of pas veel later had geleerd. Hoewel het lastig is deze leerpuntjes ook door te voeren in je dagelijks leven, helpt het om jezelf er dagelijks aan te herinneren. Wie weet wordt het dan vanzelf automatisme. Oefening baart kunst.

Ik besloot mijn belangrijkste lichtpuntjes van yoga op te schrijven. Wie weet heeft iemand anders er ook nog iets aan.

Loslaten maakt ruimte voor dingen die er wél toe doen

We zijn het als mensen heel erg gewend om, als we iets heel graag willen, te vechten en vooral die controle vast te houden zodat we ons doel bereiken. Ik denk zelf dat het ons (onbewust) met de paplepel ingegoten wordt. Niet alleen door je familie, maar door heel de maatschappij. Denk aan het wegvallen 9 tot 5 mentaliteit en het altijd bereikbaar moeten zijn, het moeten overgaan naar de volgende klas of voldoen aan de eisen die een werkgever stelt. Maar wat als het leven je bewijst dat ook niet alles lukt als je de controle vasthoudt? Dan worden we vaak gefrustreerd en gaan we alleen maar harden vechten. Want dan moet het wel lukken, toch?

Door yoga leer ik de controle, en andere dingen, los te laten. En hoe moeilijk het ook is, het leert je dat je simpelweg niet alles onder controle kán hebben en dat de dingen die voor jou weggelegd zijn, vanzelf op je pad komen. Bovendien zorgt loslaten ervoor dat je in je hoofd ook meer ruimte krijgt om aan andere dingen te denken en vertrouwt op dat alles goedkomt. Waar en wanneer dan ook. In het begin kan je als je loslaat, best wat machteloos worden voor je gevoel. Maar ook dat hoort bij loslaten en het leven.

En, loslaten het betekent niet dat je nóóit meer mag vechten, want af en toe kan het juist heel nuttig zijn.

Het maakt niet uit wat je doet, zolang je het maar doet op de manier die bij jou past

Iedereen heeft een hersenknobbel en daarmee ook het vermogen een mening te vormen. Daarom zal ook iedereen altijd iets vinden wat jíj doet. Maar wanneer iets in de ogen van iemand goed is, is het voor een ander nog niet goed. Door te doen wat bij jóu past word je het gelukkigst en zullen die meningen je ook niet zoveel meer doen omdat je je richt op positiviteit in plaats van negativiteit.

Niemand is hetzelfde, dus kan ook niks perfect

Ik ben heel perfectionistisch en wil eigenlijk altijd alles perfect doen en houden. Ik leerde al vrij snel dat je op ziek zijn bijvoorbeeld lang niet altijd invloed hebt, maar liep hier voor weg en wilde dit compenseren door alle andere dingen perfect te laten zijn. Behalve dat dit simpelweg niet haalbaar is, ben ik me de laatste tijd gaan realiseren dat wanneer iets voor jou perfect is, het voor een ander misschien nog steeds niet zo is. Perfectionisme is subjectief, dus eigenlijk doe je het alleen maar voor jezelf.

En eerlijk is eerlijk; vaak bezorg ik mezelf er meer last dan voldoening mee.

Yoga is ook een vorm van trainen

Voorheen beschouwde ik trainen als 'iets met sport'. Maar eigenlijk kan je alles trainen, dus ook tijdens yoga kan je trainen. Denk aan je lenigheid, concentratie of mentale kracht. Ook hier geldt; oefening baart kunst.

Zorg voor jezelf zoals je voor een ander zorgt

Ik ben een luisteraar en merk heel snel op wanneer het niet (helemaal) goed gaat met een ander. Daarbij wilde ik hier altijd meteen iets aan doen met als gevolg dat je, eigenlijk onbewust, jezelf wegcijfert. Hier thuis zeggen we vaak 'je kan pas voor een ander zorgen als je ook voor jezelf zorgt'. Ik vond het altijd wel waarheid, maar het dringt nu langzaam pas echt tot me door. Iedereen heeft andere grenzen en juist door af en toe nee te zeggen, zorg je dat je goed in je vel blijft zitten en later misschien alsnog iets kunt doen voor de ander omdat je er de energie voor hebt. Zoals jij voor een ander wilt zorgen, moet je eigenlijk ook voor jezelf doen.